Ayahuasca
Mijn eerste ervaring met Ayahuasca was in juli 2016. Ik was met een goede vriendin aanwezig bij een spirituele avond. Tijdens ons gesprek vertelde ze dat ze een hele hevige ervaring heeft gehad met de Ayahuasca en daar zeker een half jaar lang last van had.

Ik was aan haar lippen gekluisterd en voelde dat ik ook een Ayahuasca-sessie mee zou willen maken, maar wel op een goede manier. Op het moment dat ik dat bij haar aangaf, zei ze: "Oh, ik brouw wel een keer wat voor je." Op het moment dat ze dat zei, stemde ik meteen in en we spraken af dat ze zou laten weten wanneer het klaar was. Zij is het vervolgens helemaal gaan uitzoeken, bestellen en maken.
Toen was de dag aangebroken, ik vergeet het nooit meer. Het was een zondag, de eerste week van de zomervakantie. Deze week had ik van mijn psycholoog en psychiater te horen gekregen dat ik na de vakantie moest beslissen tussen zware medicatie en intensieve therapie, anders konden zij verder niets meer voor mij betekenen. Dan zou het na nog 9 gesprekken klaar zijn? Ik stond met de rug tegen de muur. Ik wilde niet aan de medicatie, dus hoe moest het dan verder?

Op de voorgenoemde zondag kwamen wij, met nog drie andere mensen uit de spirituele groep bij elkaar. De sessie begon en er hing een rustige sfeer. Na de eerste schenking, zoals dat heet, merkte ik nog niets. Ik zat om me heen te kijken en dacht "Ach, het zal zo wel beginnen". Na de tweede schenking dacht ik dat nog steeds, maar er gebeurde niets. Ik ging op mijn rug liggen, ook niets. Op het moment dat ik dacht dat er niets meer zou gaan gebeuren, ging ik lekker liggen zoals ik ook slaap; op mijn zij. Ik dacht bij mezelf: "Dan rust ik tenminste een beetje uit, heb ik dat toch." Ineens voelde ik het aankomen en weg was ik. Een heerlijk gevoel van ontspanning. Ik zag een warm geelachtig licht en een super sterk liefdevol gevoel. Ik wist het zeker: dit is onvoorwaardelijke liefde. Het was een heerlijk gevoel en het licht was zo sterk en krachtig.

Ik dacht "waar komt dit vandaan" en daar zag ik mijzelf staan. Dat licht, die liefde en die kracht, kwam allemaal uit mij. Ik was erg verrast. Ik vroeg me af wie dat nog meer had. Ik zag de begeleidster naast me staan. Ons licht bundelde zich, waardoor het nog mooier en krachtiger werd en ik voelde nog meer onvoorwaardelijke liefde door mij heen stromen. Op dat moment deed ik mijn ogen open en zag haar gehurkt naast me zitten. Ze keek terug naar mij en zei: "Geniet er maar lekker van." Ik keek weer naar haar en zei: "Jij bent een leeuw, ik zie in jouw gezicht dat jij een leeuw bent." (Haar sterrenbeeld is ook leeuw) "Zo mooi om dit mee te mogen maken." "Geniet maar lekker", herhaalde zij.

Op dat moment deed ik mijn ogen dicht en kwam er een donkere wolk over mij heen. Zo donker dat ik bijna niets meer zag. Ik kroop in elkaar en kreeg pijn in mijn borst. Ik hoorde haar zeggen dat het goed was en ik naar de pijn toe mocht gaan. Ik gaf aan dat het erg veel pijn deed en begon op en neer te wiegen.
Even later begon de pijn op mijn borst erg ondraaglijk te worden en ik sprak het hardop uit. Zij gaf aan de pijn eruit te pakken. Ik greep naar mijn borst en merkte niets. Met een strenge toon zei ze: "Nu goed en stevig vastpakken, met alle kracht die je hebt." Ik deed wat ze zei en voelde dat ik er een brok uit haalde, wat een grote verlichting gaf. Daarna kon ik nog wat bijkomen en rustig aan werden we allemaal wakker.
Op het moment dat wij allemaal weer wakker waren, aten we samen soep met broodjes. Vervolgens praatten we nog even na en gingen op weg naar huis.

Thuis aangekomen was ik erg moe. Ik viel op de bank in slaap en ging later deze avond naar bed, waar ik in een diepe slaap terecht kwam.
De volgende ochtend stond ik op met het gevoel dat er lood in mijn schoenen zat en ik verder niet te genieten was. Ik wist met mijzelf geen raad en liep rondjes door het huis. Ik stuurde de begeleidster een berichtje dat ik me niet goed voelde en vertelde dit ook tegen mijn vriendin. Ik besloot een stukje te gaan wandelen. Mijn vriendin vroeg of ik wilde dat ze meeging. Ik antwoordde "Nee, ik wil even alleen zijn". Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens mijn wandeling kreeg ik een berichtje terug met het advies "probeer naar het gevoel toe te gaan". "Hoe doe ik dat?" dacht ik. Ik ging verder met wandelen. Ik wandelde het bos in en er gebeurde van alles. Op een gegeven moment liep ik langs een akker af, waar de boer een groot waterkanon liet sproeien om zijn land water te geven. Dit liet een nevel van water achter, waar ik langs af liep. De lucht die door deze nevel waaide, rook zo zuiver dat ik deze diep inhaleerde en als vanzelf trok ik mijn depressie als een jas uit met de gedachten "Zo, dit heb ik niet meer nodig".

Het voelde als een verlichting. Ik liep met een heldere geest terug naar huis en dacht dat ik een half uurtje tot drie kwartier was weggeweest, maar het bleek achteraf ruim 3 uur te zijn geweest. Hier had ik totaal geen besef van.

Na deze wandeling was ik moe, maar voldaan. Ik was gelukkiger en heb die dag nog veel geslapen. De dagen en weken daarna ben ik mijn energie weer op gaan bouwen en ik heb aan het einde van mijn vakantie besloten om zowel de medicatie als de intensieve behandeling af te slaan. Ik heb gekozen voor mijzelf.
Ook op mijn werk ben ik na de vakantie weer op gaan bouwen met meer uren en dat ging ook steeds beter.

Mijn Tweede Ayahuasca ervaring was in september 2016. Na mijn eerste sessie vond ik het nu wel weer tijd voor een tweede. Ik wist dat het een avontuur zou zijn, maar niet precies wat ik kon verwachten. Dat is ook het mooie hieraan; wij mensen denken dat we alles moeten begrijpen, snappen, beheersen en controleren.
Echter, bij het beleven van een Ayahuasca sessie, ga je er zonder verwachtingen in en laat je je verrassen.

Deze tweede sessie begon ik heerlijk ontspannen. Ik vroeg deze keer om een hogere dosis. Mijn gevoel gaf aan dat dit wel nodig was. De begeleidster beaamde dit en schonk royaal in. Deze reis was echt helemaal geweldig. Ik reisde af naar het kleine kindje in mijzelf en zag deze heel bang in een hoekje zitten. Mijn kleine kindje was nog bang en wilde niet. Hij sloot zich af en was heel erg angstig. Na veel praten, lukte het nog steeds niet om een goed contact te krijgen. Pas toen ik vanuit liefde naar mijn kleine kindje ging, kwam hij omhoog en kreeg ik contact. Vervolgens gingen we praten over van alles dat er vroeger is gebeurd en dat er ook enge en erge dingen zijn gebeurd. Mijn kindje voelde zich alleen, dus ik toonde heel veel begrip en liefde. Ik liet weten dat ik vanuit liefde kwam en dat ik nu groot ben en mijn eigen kindje zou beschermen. Toen kwam het moment dat wij samen mochten gaan groeien. We voelden elkaars energie en ik gaf hem het vertrouwen dat alles oké was, dat hij niet meer bang hoefde te zijn en op mij en zichzelf mocht vertrouwen. Ik bescherm hem nu en wij kunnen dit samen aan. Op het moment dat mijn kindje de angst losliet, gebeurde het.

Op dit moment raakte ik in een staat van zijn. De liefde, de kracht en het is … het is gewoon een staat van zijn. Alles was compleet en het gevoel was zo geweldig, wij genoten samen. Het is zo heerlijk om dit te mogen voelen. 

Plots sloeg er een deur dicht en ik draaide op mijn zij, in elkaar gekropen. Mijn kindje nam het van mij over en kroop heel erg bang in elkaar. Ik begon te praten met mijn kindje en stelde hem gerust, dat wij niet meer zo hoeven te reageren als er iets gebeurt. We zijn nu samen groot en kunnen samen voor ons zorgen, het is goed zo. Wij bleven nog een tijdje aan de praat en toen gaven wij elkaar het vertrouwen dat wij elkaar zullen steunen door dik en dun. Toen draaide ik weer op mijn rug en voelde het weer stromen: licht, liefde en kracht. We waren weer in een staat van zijn, heerlijk. Zo lagen we nog een tijdje te genieten van dit alles en waren zo blij dat we elkaar het vertrouwen hebben gegeven.
Mijn dank naar mijn innerlijk kind was groot. Hij is ontwaakt en maakt mij compleet. Ook sprak ik heel veel dank uit naar mijn begeleidster, die dit allemaal mogelijk maakte voor mij. Ze heeft mij deze weg van licht, liefde en kracht laten zien en ik heb deze bewandeld.